Is CO2 altijd CO2? Het stellen van de vraag klinkt wellicht een beetje vreemd. Natuurlijk, kooldioxide is kooldioxide. Een tafel is toch ook geen stoel? Toch is de vraag terecht nu uit onderzoek van CE Delft is gebleken dat afvalverwerkers de helft van hun CO2-uitstoot buiten de boeken houden.
De regels zijn duidelijk. CO2, kooldioxide, is een schadelijk broeikasgas. In 2015 maakte de wereld daarover afspraken, met als doel de CO2-uitstoot sterk te verminderen om een klimaatcrisis te voorkomen. Wereldwijd wordt dus ingezet op duurzame energievormen, ter vervanging van olie, gas en kolen die bij verbranding grote bronnen van CO2 zijn. Wind- en zonne-energie bijvoorbeeld.
Maar er is ook ‘groene energie’ waarvan de opwekking wél bijdraagt aan extra CO2-uitstoot. Energie, geleverd door biomassacentrales of van kolencentrales die hout bijstoken bijvoorbeeld. Of energie die vrijkomt bij afvalverwerkers die organisch afval als groen- en plantenresten, maar ook modder en hout vergisten, vergassen of verbranden. Biogene CO2, zoals CE Delft dat noemt.
Op papier gaat het hier om ‘klimaatneutrale energie’, want al deze grondstoffen zijn van plantaardige, natuurlijke origine. De redenering daarbij is dat planten en bomen na verloop van tijd gewoon terug groeien en de nodige CO2 weer uit de atmosfeer opnemen, want kooldioxide is onmisbaar voor hun groei.
Alle rekentrucs met CO2 vertroebelen de blik op het klimaatprobleem
Terecht stellen steeds meer mensen kritische vragen bij deze praktijk. Het tempo waarin biogene CO2 de atmosfeer in wordt geblazen is al snel hoger dan planten en bomen in hun groei kunnen bijhouden, is de kern van hun redenering. Jaar in jaar uit gaat het om enorme hoeveelheden CO2. Alleen de Nederlandse vuilverwerkers bijvoorbeeld brengen zo, volkomen legaal, net zo veel CO2 de atmosfeer in als een middelgrote kolencentrale aan kooldioxide uitstoot.
Alle rekentrucs met CO2 vertroebelen de blik op het klimaatprobleem. Daarbij dringt zich een parallel op met het stikstofdossier waarmee het kabinet al maandenlang worstelt. Destijds, vóór de invoering van de Pas-regeling, klonken kritische geluiden over deze stikstofaanpak. Door die regeling werd meer economische groei en meer stikstofuitstoot toegestaan. Economische expansie, op de pof. Om politieke redenen vonden deze geluiden geen gehoor, met alle ellende van dien.
Bij de uitstoot van CO2 is de inzet nog groter: het klimaat en het voortbestaan van de aarde. Een serieus politiek debat over bio-energie is daarom geboden. Het kan een begin zijn van een nieuwe aanpak, waarmee Nederland ook internationaal een voortrekkersrol kan spelen.
De mening van de krant, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.